معنی زمین مسابقه

میدان

پیست

Racetrack

بطوله، جنس، لعبه، مباراه، مسابقه، مطارده، منافسه

مسابقه. [م ُ ب َ ق َ](ع اِمص، اِ) مسابقه. مسابقت. رجوع به مسابقه شود. مسابقه امروز مواضیع عامتر یافته است و در انواع ورزشها و دعوی بردن ها به کار رود.
- مسابقه دادن، سبقت گرفتن. پیشی گرفتن.
- || قرار سبقت گیری دادن با کسی یا کسانی در انواع ورزشهای جسمی و فکری.
|| در اصطلاح عرفان، عنایت ازلیت است.(فرهنگ مصطلحات عرفا). || در اصطلاح حقوقی، اعم از مراهنه است، چه در مسابقه ممکن است برد و باخت باشد و ممکن است نباشد، و همچنین است مغالبه که به معنی مسابقه استعمال می شود.(فرهنگ حقوقی).

(مُ بَ قَ یا قِ) [ع. مسابقه] (مص ل.) بر یکدیگر پیشی گرفتن.

هماورد، پیکار

آزمایش، آزمون، امتحان، کنکور، پیشی، تاخت، رقابت، سبقت، هم‌چشمی، پیشی گرفتن، پیش افتادن، سبقت گرفتن، تاختن، جنگیدن

پیکار

با کسی پیشی گرفتن در دویدن یا در تاختن و نبرد کردن در آن

gara

partita

torneo

concorso

عمل چند تن یا چند گروه برای پیشی گرفتن بر یکدیگر در ورزش یا فعالیت دیگر،

Beherzt, Spiel (n), Wild (n), Wildbret (n), Die [noun], Rasse, Rennen [noun] (pferde- oder hunde-)

315